οι μεταμεσονύχτιες βόλτες με το χιδεκατέσσερα στην αθήνα είναι ότι καλύτερο έχει να μου προσφέρει αυτή η πόλη.στην αφετηρία (στην κηφισιά) κάθεσαι στη θέση διαγώνια πίσω αριστερά απ'τον οδηγό (για να έχεις θέα όλο το παρμπρίζ) βάζεις στα αυτιά τα ακουστικά,ακούς τα premiers symptomes των air,κάθε τόσο το λεωφορείο σταματά σε στάσεις για να ανέβουν μετανάστες ή τύποι που δεν έχουν φράγκα/όρεξη να τα σκάσουν σε ταξί.κατεβαίνεις στον πύργο των αθηνών.περπατάς μόνος σου στη βασιλίσσης σοφίας.αυτοκίνητα.φώτα.πιθανώς και θόρυβος αλλά εσύ το μόνο που ακούς είναι το le soleil est pres de moi.είναι τόσο έντονο αυτό που νιώθεις που δε θες να φτάσεις στο σπίτι γρήγορα.δε κόβεις δρόμο.προσπαθείς να αργήσεις.να απολαύσεις όσο περισσότερο μπορείς τη μουσική,την πορτοκαλί απόχρωση των δρόμων,το κρύο.αναρωτιέσαι τι σόι φαγητό θα'χει η γωνιά του bill.δε θα πας ακόμη,θα περιμένεις να πας με τον ψηλό.αυτός εκτιμά κάτι τέτοια παρακμιακά.
πολύ όμορφη βόλτα.θα την ξανακάνω μία απ'αυτές τις μέρες.από τα λίγα πράγματα που θα μου λείψουν όταν φύγω απ'την αθήνα.
0 είπαν πως:
Post a Comment