νερό

είχαν δίκιο. μετανιώνω; σαφώς κι όχι. ποτέ μου δεν έπνιξα τα συναισθήματά μου. ποτέ μου δεν είδα τον έρωτα σαν ένα παχνίδι σκάκι οπού μετακινείς το πιόνι σου και περιμένεις την κίνηση του άλλου. κουραζόμουν.

είχαν δίκιο. εγώ φταίω που ξεχνιέμαι και περνώ την καρδιά μου για παιχνίδι. την είχα δώσει μια φορά σ'ένα κορίτσι να παίξει. έπαιξε, έπαιξε, βαρέθηκε τα αίματα και την πέταξε. μάλλον γιατί της έδωσα εγώ το ελεύθερο να το κάνει. την περιμάζεψα, τη φύλαξα και μετά από αρκετό καιρό, θέλησα να την ξαναδώσω. σα να είχα κάνει ριγουάιντ την κασέτα και είχα ξαναπατήσει πλέη. πάλι βρέθηκα να κρατώ στα χέρια μου κάτι που θύμιζε την καρδιά μου. και μετά μάντεψε τι έγινε; προσπάθησα να την ξαναδώσω. μόνο που αυτή τη φορά, την κασέτα δεν τη γύρισα στην αρχή. πάτησα πλέη λίγο πριν το τέλος. ίδιο ήταν το φινάλε κι αυτή τη φορά. δεν της την έδωσα. θα βρει αλλού αν θέλει να παίξει. η δική μου παραέγινε ευαίσθητη για να συνεχίζει να ανέχεται παιχνίδια.

είχα δίκιο. ποτέ μου δεν έμαθα να διαχειρίζομαι σωστά τον έρωτα. μη λυπάσαι όμως. ναναι καλά ο Κλιντ να βγάζει τραγούδια να του κλέβω τις ατάκες.

γελάω στον πόνο.