Recent Posts

Sunday, March 25

δάχτυλα

γράφεις και γράφεις και σβήνεις και ξαναγράφεις για να μπορέσεις να εκφραστείς μέσω του γραπτού λόγου. όταν όμως συνεχίζεις να νιώθεις πως ακόμα δεν τα έχεις πει όπως ταχεις μέσα σου, τότε έρχεται ο νόελ να σε
βοηθήσει να φτύσεις την αλήθεια σου.

excuse me if i spoke too soon. my eyes have always followed you around the room.

θάλαμος25
καληνύχτα

Saturday, March 24

νερό

είχαν δίκιο. μετανιώνω; σαφώς κι όχι. ποτέ μου δεν έπνιξα τα συναισθήματά μου. ποτέ μου δεν είδα τον έρωτα σαν ένα παχνίδι σκάκι οπού μετακινείς το πιόνι σου και περιμένεις την κίνηση του άλλου. κουραζόμουν.
είχαν δίκιο. εγώ φταίω που ξεχνιέμαι και περνώ την καρδιά μου για παιχνίδι. την είχα δώσει μια φορά σ'ένα κορίτσι να παίξει. έπαιξε, έπαιξε, βαρέθηκε τα αίματα και την πέταξε. μάλλον γιατί της έδωσα εγώ το ελεύθερο να το κάνει. την περιμάζεψα, τη φύλαξα και μετά από αρκετό καιρό, θέλησα να την ξαναδώσω. σα να είχα κάνει ριγουάιντ την κασέτα και είχα ξαναπατήσει πλέη. πάλι βρέθηκα να κρατώ στα χέρια μου κάτι που θύμιζε την καρδιά μου. και μετά μάντεψε τι έγινε; προσπάθησα να την ξαναδώσω. μόνο που αυτή τη φορά, την κασέτα δεν τη γύρισα στην αρχή. πάτησα πλέη λίγο πριν το τέλος. ίδιο ήταν το φινάλε κι αυτή τη φορά. δεν της την έδωσα. θα βρει αλλού αν θέλει να παίξει. η δική μου παραέγινε ευαίσθητη για να συνεχίζει να ανέχεται παιχνίδια.
είχα δίκιο. ποτέ μου δεν έμαθα να διαχειρίζομαι σωστά τον έρωτα. μη λυπάσαι όμως. ναναι καλά ο Κλιντ να βγάζει τραγούδια να του κλέβω τις ατάκες.

γελάω στον πόνο.

Friday, March 23

καλώδιο

μάλλον δεν κατάλαβες τι εννοούσα. μάλλον την ώρα που εγώ πνιγόμουν, εσύ μέτραγες τις μπουρμπουλήθρες στην επιφάνεια του νερού.
πόσες ήταν; θυμάσαι;

Wednesday, March 21

μπρίζα

να κι ένας διάλογος που σκέφτηκα από το μυαλό μου.

-κοιμάσαι;
-μμ.
-έι, κοιμάσαι;
-μμ, όχι. τι θέλεις;
-να, δεν είμαι καλά. δεν τα μπορώ τα καράβια. ζαλίζομαι όταν κουνάνε.
-μα δεν κουνά καθόλου. κι ο αέρας είναι μηδαμινός.
-ναι αλλά αν φυσούσε, θα σήκωνε κύμα, θα άρχιζε να κουνά το καράβι. κι εμείς; εμείς είμαστε τόσο ψηλά που και το παραμικρό κούνημα θα μας γινόταν αισθητό. και τότε θα ζαλιζόμουν και δε θα ήμουν καλά.
-τίποτα όμως απ'όλα αυτά δε συμβαίνει.
-και μόνο στη σκέψη πως θα μπορούσαν να συμβούν από λεπτό σε λεπτό, ζαλίζομαι και στεναχωριέμαι και δεν μπορώ να κοιμηθώ και δε με χωρά ο τόπος. θέλω να κατεβούμε στο επόμενο λιμάνι και να πάρουμε το τρένο για να φτάσουμε.
-εντάξει. μην ανησυχείς. θα βγω να βρω κάποιον υπεύθυνο να τον ενημερώσω πως όταν πιάσουμε λιμάνι να μας ειδοποιήσουν για να κατέβουμε.

αφού πέρασε μια-δυο ώρες, αέρας δε φύσηξε, κύμα δε σηκώθηκε. σε λιμάνι όμως φτάσανε και κατεβήκανε. της κράτησε τις αποσκευές γιατί η ίδια συνέχιζε να ζαλίζεται. με περίτεχνες κινήσεις, κατάφερε να κρατήσει όλες τις αποσκευές στο ένα χέρι για να μπορέσει με το άλλο να σφίξει το χέρι της. έφτασαν στο σταθμό των τρένων περίπου τριάντα λεπτά πριν την αναχώρηση της αμαξοστοιχείας. αυτή έκατσε, εμφανώς ανακουφισμένη, σε μία κόκκινη πλαστική καρέκλα κι αυτός έφτασε μετά από λίγο μ' ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι γι'αυτή κι ένα σκέτο καφέ φίλτρου για τον ίδιο. συζήτησαν για το τί θα κάνουν όταν φτάσουν στην πόλη, πώς θα κινηθούν τις πρώτες εκείνες ώρες, πού θα κοιμηθούν. ήταν μια καινούργια καινούργια αρχή μιας κι η προηγούμενη καινούργια δε λειτούργησε όπως υπολόγιζαν. αυτή τη φορά, έπρεπε να βάλουν τα δυνατά τους. αυτή τη φορά, έπρεπε να τα καταφέρουν.

-πρέπει να έρχεται το τρένο. κάτι ακούω.
-ναι, ναι αυτό είναι. να! κοίτα. ευτυχώς εκεί μέσα δε θα μπορεί να φυσήξει, ούτε να κουνήσει.
-έλα. πάμε να μπούμε.

πήραν κι οι δύο τα πράγματα, αυτή τη φορά, και σηκώθηκαν για να βρουν το βαγόνι που αντιστοιχούσε στο εισιτήριο που είχαν βγάλει.

-έλα. εδώ είμαστε. ανέβα.
-καλύτερα πήγαινε εσύ. δε θα έρθω εγώ. γεια.

Friday, March 9

top6

πέντε ταινίες που βγαίνουν μέσα στο 2012 και τις περιμένω πως+πως. σημείωνε:
  • the master του paul thomas anderson
  • the great gatsby του baz lurhmann.
  • moonrise kingdom του wes anderson.
  • untitled project του terrence malick.
  • stoker του chan-wook park
φακ ιτ. περιμένω κι άλλες:
  • nero fiddled του woody allen.
  • on the road του walter salles
  • the we and the i του michel gondry.
  • the hobbit: an unexpected journey του peter jackson
  • the dark knight rises του christopher nolan.
πανικός εφέτο.

Wednesday, March 7

mom5nt

οτι σημαντικότερο μου προσέφερε αυτός ο ένας μήνας στο γυμναστήριο είναι οτι κάθε μέρα στη μία το μεσημέρι περνούσα έξω απ'το δεύτερο δημοτικό, την ώρα που σχολούσαν τα πιτσιρίκια. είναι τέσσερα, πέντε κορίτσια που κάθονται σ'ένα πεζούλι και μιλάνε. στην άκρη, κάθεται ένα αγόρι. έχει αγκαλιάσει τα πόδια του. δε μιλά. απλώς κοιτά ένα απ'τα κορίτσια. και βλέποντας αυτή τη σκηνή, το μυαλό σου ακούει το glover να λέει about the small miracle of a girl choosing to talk to me.
κατραπακιά (ωραία λέξη). θυμάσαι τι πραγματικά αξίζει, τι είχες μάθει οτι αξίζει. κι όλα αυτά επειδή για 2-3 δευτερόλεπτα, θυμήθηκες πώς είναι η σπίθα.

series02




Friday, March 2

ντιευκρίνησις.

καθόμουνα (γιατί αυτή είναι η δουλειά μου πλέον) και ξαναδιάβασα τι έγραψα πσε τα μεσάνυχτα. το'χω ξαναδιαβάσει αυτό. δλδ το'χω ξαναγράψει παλιότερα αυτό. σίγουρος πλέον. είμαι αξιολύπητος. χαχαχα.
τέρμα τα δακρύβρεχτα (πλην εξαιρετικών περιπτώσεων). θα μοιράζομαι το πακέτο σιγάσιγά μαζί σας, φτωχά μου παιδιά.

α μπιαντό. (το ν πρόφερέ το ξέχωρα απ'το ταυ, όχι σαν φθόγγο)

αντίντας

πάλι τα ίδια. αδιόρθωτος. κι ας μου λέει ο θάνος όποτε βρισκόμαστε οτι δε μου πάει το ντραμακουηνιλίκι. ψέματα. όχι αδιόρθωτος. αθεράπευτος καλύτερα. να στριμώχνω σε μια γωνια την καρδιά μου και να τη χτυπώ με όση δύναμη μου δίνουν τα φίτνες σοκολάτα και το τρίκκη 3,5% λιπαρά. σύνθετος πόνος. ξεκινά απ'την καρδιά και μέσω αρτηριών και νεύρων χτυπά καθετί πάνω μου καταλήγοντας να παραλύει το μυαλό μου. το κακό δεν είναι οτι συμβαίνει. το κακό είναι οτι το απολαμβάνω αλλά κυριώς οτι το περίμενα να συμβεί. άκσιον-ριάκσιον λένε οι βρετανοί και δυστυχώς οι πράξεις μου μόνο τέτοιου είδους ριάκσιονς μπορούν να προκαλέσουν. ίσως είναι αυτός ο λόγος που τ'απολαμβάνω. το τίμημα που πληρώνω κάθε φορά που εγώ κι η μοίρα μου κάνουμε ταμείο. εκεί τα βάζουμε κάτω και με λύπη παρατηρώ οτι επαναλαμβάνω λάθη που υποτίθεται μου είχαν διδάξει κάτι την προηγούμενη φορά (πολλά που χρησιμοποίησα). όχι όμως. λάθος. ρονγκ..

περπατούσα πριν κι έλαβα το σημάδι που έψαχνα. πες το τύχη, πες το Θεός, πες το παπάρια. το θέμα είναι το σαφλ μου 'φτυσε στα αυτιά και στα μούτρα και στην από-φίτνες-σοκολάτα-και-3,5%-λιπαρά-τρίκκη-χτυπημένη καρδιά μου τη λώρην και θυμήθηκα τι είχα γράψει παλιότερα εδώ μέσα.

αν έχεις ξεχάσει τι σημαίνει ν'αγαπάς, ξανάκου μία το miseducation της lauryn. μ' ευχαριστείς άλλη φορά. δε μου επιτρέπω άλλες συγκινήσεις προς το παρόν.

καληνύχτα.
τομ.

Thursday, March 1

μου κλείνω το μάτι