psit!

κάθεσαι στη στάση του λεωφορείου. ακούς μουσική. περνάνε αυτοκινήτα, περνάνε λεωφορεία, περνά και κανα ποδήλατο που&που. περιμένεις. δεν έχεις καταλήξει στο τι είναι αυτό. κάποια στιγμή, περνά η ζωή σου από μπροστά. κι εσύ δεν κάνεις κάτι. την κοιτάς ενώ αυτή αργά αλλά σταθερά απομακρύνεται.

στοπ.

άκουγες ένα τραγούδι. η καρδιά σου χοροπηδούσε από χαρά. χαρά που δεν ήξερες από που πήγαζε. ξανακούς αυτό το τραγούδι προχθέ. η καρδιά ξαναχοροπηδά. τώρα, όμως, ξέρεις την πηγή όλης αυτής της χαράς. νιώθεις τα χέρια σου ιδρωμένα. δεν έχει ζέστη. είναι αυτή η όμορφη αγωνία για όσα έλεγες με τη σοφία και τον μπιλ.

αλήθεια, πώς γίνονται τα χέρια μια αγκαλιά?