έχω δυο αδερφές & δυο αδερφούς (pt1¹)

το αυτό.το pt1 είναι για το σπύρακλα.γιατί αν ήταν για το γιώργο,ο σπύρος θα'ρχιζε τα γνωστά ζουζουνίστικα του στυλ "βέβαια,ο γιώργος είναι ο καλύτερός σου φίλος+μπλα".ενώ τώρα,ο γιώργος το πολύ-πολύ να πει "βλάκα,έφτιαξα ένα carrot cake!τέλειο!"

τι θυμόμαστε.θυμόμαστε την πρώτη μέρα στο φροντιστήριο που επιχείρησε να περάσει το κεφάλι του μέσα από ένα τζάμι.τα θρυλικά ξυλίκια μαζί με το βασίλη κάθε απόγευμα όταν τελειώναμε απ'το φροντιστήριο κι αφού είχαμε περάσει απ'τον κυρ-Τάσο τον κουρέα (ναι,αυτόν που μια φορά είχε κόψει τ'αυτί του σπύρακλα).θυμόμαστε το φετο-χόου και τα θρυλικά γενέθλια σ'αυτό που θέλουν οι γυναίκες (παγωτό δωδώνη θέλουν,τελικά).το βράδυ στο σπίτι μου που μιλούσαμε&μιλούσαμε για 7-8 ώρες (σταματήσαμε γιατί ξημέρωσε και έκανε ντου η γιαγιά η τούλα-ναι,αυτή που μου μοιάζει).θυμόμαστε Μ.Παρασκευή στον επιτάφιο να προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά που πήρε η κουπ του νυφιτσελιού.και καλά.το πάσχα στον αμπελώνα που έπεσα με το ποδήλατο σε μια "μεγάλη" πέτρα (ο παππούς θα μου σκίσει).το δωμάτιο στη βάρκιζα το όποιο κατεδαφίσαμε ο-λο-κλη-ρω-τι-κά.τον εμπρησμό του levi's μου στο ναύπλιο στην πρώτη λυκείου.τη μπάλα του βόλει στη μάπα του μπάρδα.θυμόμαστε το μπαμπά του βησσαράκη (κύριος γιάννης) να ρίχνει αλάτι στο κοτόπουλο.το δρόμο του χουφτώματος.στη σαντορίνη τη φωτογραφία μπροστά απ'το ξενοδοχείο καίτη (λολ).όταν τελειώσαμε τις πανελλήνιες,την πίτσα στο κόρνερ.θυμόμαστε τα κατά καιρούς ξυλίκια που έφαγα.είτε με μπρελόκ-μαστίγιο.είτε με καλόγερο.είτε με οτιδήποτε αιχμηρό είχε στην κατοχή του.το σνίτσελ που κατάπινε με 4 (κυριολεκτώ) μπουκιές.τα "α στα διάλα ρε" της κυρίας ντίνας.θυμόμαστε τις κλωτσιές που πέφτανε κάθε φορά που η παρέλαση έστριβε.ένα κορίτσι να διασχίζει το προαύλιο κι εμείς να μιλάμε για το πόσο ψηλά είναι η σκεπή του γυμναστηρίου.τη δέσποινα απ'το σύγχρονο (σου χρωστώ μια "γκόμενα"-δε το ξέχασα).το αεροπλανικό που έκανες και κολλούσες στον τοίχο.θυμόμαστε που πέρασα αθήνα και εσύ στο βόλο. 

to be continued.