χθες το μεσημέρι έβαλα να δω το waltz with bashir του ari folman (άκου όνομα ο τύπος).αλλά με πήρε ο ύπνος.δε λέω ότι φταίει η ταινία.αλλά μόλις είχα φάει κι είχα ψιλογλαρώσει.με φόβισαν λίγο και τα σκυλιά που τρέχουν στην αρχή της ταινίας.δεν ήθελε και πολύ να το κλείσω.αλλά θα το ξαναδώ.υπόσχεση.
κοιτούσα μια λίστα προχθές με τους είκοσι σημαντικότερους εν ζωή σκηνοθέτες.ψιλοmainstream η λίστα.δηλαδή πολύ mainstream αλλά άλλο είναι το θέμα.δεν υπήρχε μέσα ο woody allen!δηλαδή είναι σημαντικότερος ο mr. ironman απ'όσο είναι ο mr. manhattan?και απαντώ.δεν είναι.λίγο σάλιο απ'το κλαρινέτο του woody είναι.τσς.
σήμερα δε ξέρω ακόμη τι θα δω.με βλέπω να κλίνω προς το z του κώστα γαβρά για το γρηγόρη λαμπράκη.μέσα στους εκατό μεγάλους έλληνες είναι (μαζί με το λαζόπουλο και τη βουγιουκλάκη).
έλεος.
2 είπαν πως:
Καλες προβολες!
Πολυ πλακα το
"μεγαλοι ελληνες"
μια ματια εριξα
και θα ξερνιυσα
απο περηφανεια
ο δυσμοιρος ανθρωπακος!
θενκ!
ευτυχώς υπάρχει ένας αριστοτέλης,ένας πλάτωνας,ένας σωκράτης,ένας μάνος,ένας καραθεοδωρή και σώζουν την κατάσταση.
εγώ πάντως για μεγαλύτερο Έλληνα θα ψήφιζα ή τη jennifer aniston ή τον otto rehaggel.
Post a Comment