σήμερα, στις δεκατρείς νοέμβρη, σου λέω οτι είμαι καλά. επίσημα. το παρόν μου είναι όμορφο, το μέλλον μου φαίνεται οτι θα είναι καλό. ήπιες όμως και κοίταξες κάτω. πατάς πάνω σ'ένα χαλί. όσο καλά και να είσαι, η ιδιότητα του χαλιού είναι να κρύβει πράγματα που θες να μείνουν κρυμμένα. έτσι και τώρα. είδες το χαλί και τα θυμήθηκες. π**στη θωμά, ότι και να κάνεις, να θυμάσαι πως το χαλί που πατάς κρύβει πράγματα που δε θες να τα σκέφτεσαι. τόσο απλά. πράγματα που προτιμάς να μην αντιμετωπίσεις αλλά να σηκώσεις τη μια γωνία του χαλιού και να τα στοιβάξεις με οτι άλλο έχεις μαζέψει εκεί κάτω. μπορεί να σκέφτεσαι οτι δε θα βγούνε ποτέ πάνω. πιθανώς να μη συμβεί ποτέ. στο μυαλό σου όμως θα έρχονται κάθε μέρα να στοιχειώνουν κάθε όμορφη στιγμή που θα ζεις. γιατί? γιατί αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις. το ποτήρι δε το βλέπεις μισοάδειο. δε το βλέπεις μισογεμάτο. ΠΑΝΤΑ το βλέπεις γεμάτο. καλό αυτό, αλλά αυτά που σε κυνηγάνε τώρα, θα σε κυνηγάνε πάντα. όσες μπύρες και να πιεις για να τα ξεχάσεις.
τέλος.
0 είπαν πως:
Post a Comment