μασίν

..δεν είμαι εδώ.πες μου τα δικά σου μετά το χαρακτηριστικό ήχο.....μπιπ

ναι.γεια σου.εγώ είμαι.call me when you get this.

rewind in fast forward

το ξέρω.θέλω να γράψω αλλά δεν έχω κάτι να γράψω.είμαι μίζερος.το ξέρω επίσης οτι ανυπομονείτε για το παρτ_2 του σπύρακλα.αυτό θα αργήσει λίγο καθώς προβλέπεται υπερπαραγωγή.σήμερα σειρά παίρνει η νεφέλη:

Θωμάς,Θωμάς..Για μένα όχι και πολύ κοινό όνομα. Έναν Θωμά ξέρω. Κι αυτός είναι αυτός που ξέρετε κι εσείς. Ένας "φωτογράφος". Έτσι τον περιγράφουν όλοι: ο "Θωμάς ο φωτογράφος". Ο Θωμάς που έκανε έκθεση φωτογραφίας στην Αθήνα. Ο Θωμάς κέρδισε τον διαγωνισμό "Amita Motion" θετική ενέργεια. Ο Θωμάς, ο tommie, o tomazz128. Ο κολλητός του Σπύρου. Απ'ότι έχω καταλάβει, σε όλους αρέσουν τα flashback. Σειρά μου λοιπόν:

autumn 06: request στο myspace από κάποιον tomazz128.

8/10/06: glam café,larissa.πρώτη φορά που γνώρισα το θωμά από κοντά.οι soda inc στα dexx,μεγάλο γεγονός για τη Λάρισα σου λέει.αν πω οτι πολυμιλήσαμε,θα πω ψέματα.είχα άλλα στο μυαλό μου εγώ.Θυμάμαι μόνο ότι στην ουσία "υπέφερε" εκεί μέσα.Φεγγαροπερπάταγε,σιγοτραγουδούσε mj και μιλούσε με ένα άτομο ανάξιο αναφοράς.μετά από κανα 2ωρο που ήμασταν στην ίδια παρέα,συνειδητοποίησα οτι ήταν το request...μάλλον το είχα πολύ αλλού το μυαλό μου.

9/10/06-december 06: μιλούσαμε που&που στο msn.χαλαρά πράγματα.όχι τίποτα ιδιαίτερο.ένα γεια και λόγια περί ανέμων και υδάτων.τον ζήλευα που ήταν στην αθήνα.όπως όλους άλλωστε.

january 07: δύσκολα τα πράγματα και ηλίθιες καταστάσεις για το θωμά.πρώτη φορά που "ανοίχτηκε" μαζί μου.μιλήσαμε.ξαναμιλήσαμε.για τα ίδια και τα ίδια.εγώ για το μαύρο,αυτός για το άσπρο.

10/3/07: καφέ στο μοναστηράκι,μαζί με τη χριστίνα.ο θωμάς καμιά 50αριά κιλά μεόν και χείλια σκασμένα.ήπιε σοκολάτα.μας έδωσε εισιτήρια για το "2".και μετά friday's,στην αλεξάνδρας.ευτυχώς δεν είχαμε ανακαλύψει το διαγωνισμό coca-cola ακόμα.

πάσχα/απρίλιος 07: ήπιαμε καφέ μαζί με το σπύρο,τη χριστίνα και τη γεωργία στην πολυκίνηση.παίξαμε σκιτσογραφίες.κερδίσαμε,ήμασταν στην ίδια ομάδα.2vs3. θυμάμαι είχαμε ζωγραφίσει ένα κτίριο και γράψαμε πάνω bank.

12/4/07: καφές στις πόρτες.μαζί με το σπύρο.μες στην ντροπή εγώ.

26/5/07: βόλτες με τα καρότσια στο carrefour.παριστάναμε τα ψώνια.και μετά το απόλυτο:"κύριε γιώργο, κύριε γιώργο".

8/6/07: ραντεβού στο σταθμό κηφισιάς.άργησε 40 λεπτά.πρώτη φορά σπίτι του θωμά.κρασί σ'εκείνη την κρητική ταβέρνα.είχαμε πει θα μεθύσουμε.δε το κάναμε.

9/6/07: φασόλι,ήρθε κι η χρύσα.κάναμε και μπλούζες."mommy/daddy can i go out and kill tonight?". και μετά πλανητάριο.κοντέψαμε να κάνουμε εμετό.φωτογραφίες στη συγγρού.the girl and the parrot.και το βράδυ?galea. τραγουδούσαμε τάμτα το "αγάπησέ με" 50.000 φορές. κοιτούσαμε κι εκείνους τους τρελούς που χόρευαν λες κι είχαν βγει από σχολή latin χορού.

21-25/7/07: σκίζαμε ρούχα.πολλά ρούχα.είδαμε το video για τα μεταλλαγμένα κοτόπουλα kfc.allou fan park.la isla, μούσκεμα ο θωμάς.τον είχαμε βάλει να κάτσει μπροστά (κάτι ξέραμε).Και μετά...kfc.θέλαμε να δούμε αν ήταν όντως μεταλλαγμένα. κι ύστερα 2 ώρες για να βρούμε ταξί.και την άλλη μέρα,synch festival. larry gus,beirut και agf (η αγαπημένη του). κι όλα αυτά μαζί με το σπύρο.κι αργότερα και τον γιώργο με τα παπούτσια-κάλτσες. αυτά που ήταν για σκότωμα.

31/8/07-23/12/07: εγώ live από perugia.δύσκολες καταστάσεις για μένα αυτή τη φορά.κι ήρθε η σειρά να λέει ο θωμάς για το μαύρο κι εγώ για το άσπρο.δεν ήρθε ποτέ.το κρατάω αυτό.

... ... ... ... ... ... ...

30/11/08: hoxton,γκάζι.συζήτηση με τις ώρες για τις φωτογραφίες του μαζί με το σπύρο.πόσο και γιατί.είπαμε και για φιλίες.πήρα τον τίτλο για το πιο ηλίθιο μάλωμα. ακόμα πρέπει να γελάει.

2/12/08: εμείς στο password,ο θωμάς στο micraasia.Ξέρετε εσείς.Ξέρουμε όλοι.

3/12/08: κλοπή,κλάμα,ηρεμία (για μένα). και το βράδυ,βάλαμε τα καλά μας και πήγαμε στα εγκαίνια της έκθεσης. "Έκθεση φωτογραφίας twentyonedays" έγραφε στο flyer. Ο θωμάς πρέπει να είχε πάθει αγκύλωση από το τόσο χαμόγελο.μπράβο. εκεί κατέκτησες για μένα τον τίτλο ΘΘ. για όσους δε ξέρουν, Θεός Θωμάς.

5/12/08: photo booth, 2 girls/1 cup (ναι,το είδαμε και το βιντεοσκοπήσαμε), ξερατά.ήταν κι ο βασίλης.

christmas 08: phase 10,phase 10 & phase 10.ήταν κι ο θάνος.ο "κλασικός ο μ@λάκας ο έλληνας". όχι ο θάνος.ξαναείδαμε το 2 girls/1 cup.

11/3/09: από τις 8 στο πόδι.εγώ δηλαδή.ο θωμάς ξάγρυπνος από μέρες. 9α.m. &^%*$. να τα κλείσω,να τα κλείσω? ΠΕΣ. ακόμα να ανοίξει εσένα? αα τα κλείσω εγώ? αίγουρα? περίμενε.τα 'κλεισα.ΤΑ ΄ΚΛΕΙΣΑ! εισιτήρια για το michael jackson στο λονδίνο. είμαι σίγουρη οτι του έφυγε λίγο τσισάκι από χαρά.100% σίγουρη.

13/5/09: friday's κολωνάκι. ανακαλύψαμε το διαγωνισμό coca cola. ξεπεράσαμε το high score στο iphone του θωμά,μαζί με το γιώργο.

20/5/09: χτυπάει το τηλέφωνο.θωμάς: έμαθες τι έγινε? αναβλήθηκαν οι 4 πρώτες συναυλίες του michael.θα σε σκοτώσω αν αναβληθεί κι η δική μας.μου έχουν κοπεί τα γόνατα.θα σε σκότωσω,γκαντέμω, ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ. πάλι έφυγε τσισάκι,σίγουρα. από άγχος.

..16/7/09: μπορεί να μην έχει έρθει η μέρα,αλλά ξέρω πως θα είναι. michael jackson on stage. όλοι έχετε δει την τελευταία διαφήμιση της heineken, με το δωμάτιο-ψυγείο. έτσι θα είναι κι ο θωμάς.θα κλαίει, θα τσιρίζει και θα κουνάει τα χέρια λες και πήρε ο κώλος του φωτιά.σίγουρα. θα σας φέρω ντοκουμέντα.ετοιμαστείτε.

θυμάμαι τα κυριότερα.από το 2006 έως σήμερα.προσεχώς περισσότερα..

who's bad?

Ν.

p.s. 03/07?? ακόμη το χρωστάς.

υ.γ.1 ήταν η νεφέλη με ένα "εγώ κι ο φίλος μου το ζώο" και μόλις τελείωσε.

υ.γ.2 το μυαλό μου είχε διαγράψει πλήρως την agf.

υ.γ.3 μου την ξαναθύμησες.μπούμ!

υ.γ.4 το οτι θυμάσαι τόσες ημερομηνίες θα το αφήσω να περάσει. (weirdo!)

υ.γ.5 το ο θωμάς ο φωτογράφος ακούγεται σαν να!ο δημήτρης ο τρελός του χωριού.

υ.γ.6 δεν τα σκίσαμε όλα τα ρούχα.στη μετακόμιση ανακάλυψα κι άλλα. χλωρίνη ftw.

υ.γ.7 ακόμη γελάω με το 16/7/09.το περιέγραψες τέλεια!!

υ.γ.8 για το δικό σου υστερόγραφο,πήγαινε στο ποστ της έκτης φλεβάρη.

υ.γ.9 iΓεια.

παρτ_1

homeboy's posting,ladies:

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που συζητάς με "φίλους" και γνωστούς και το μόνο που συμβαίνει είναι απλά να βλέπεις το στόμα τους να ανοιγοκλείνει και να κάνουν τις κλασικές κινήσεις των χεριών,οι οποίες απλά συμπληρώνουν το όλο σκηνικό.Εσύ,όμως,δεν ακούς ΤΙΠΟΤΑ.Εκεί αρχίζεις να αναρωτιέσαι: ποια η ουσία?τι απ'όλα αυτά έχει νόημα?Τίποτα δεν έχει.σκατά.

Αυτό που με τσατίζει περισσότερο σε όλο αυτό το σκηνικό είναι το ψέμα.Μόλις κάνει την εμφάνισή του, αθροίζεται, πολλαπλασιάζεται και διογκώνεται.Μερικές φορές καλείται κι αναδρομικά,τρώει πόρους του συστήματος,μέχρι που εκείνο κρασάει.Ο "φίλος" σου μ'αυτόν τον τρόπο δίνει μια νέα διάσταση στη φιλία στην οποία, ασυναίσθητα ή μη, μπαίνεις κι εσύ κι όλοι μαζί γουστάρετε.Ναι,γουστάρεις.Το ψέμα και την κωλοϋποκρισία ότι όλα είναι όμορφα στη γαμάτη ζωή του,με τους γαμάτους κολλητούς του (ανήκεις και συ κι εγώ κι ο γείτονας) και τα γαμάτα πράγματα που έχει στην ιδιοκτησία του και τα γαμάτα ταξίδια που έχει κάνει και γενικά, όλο των γαμώ-κοσμό του.

Που στο διάλο όμως,πήγαν οι ξεκάθαρες κουβέντες,η ειλικρίνεια και το να μιλάς ανοιχτά δίχως κανένα φόβο και με κανένα συμφέρον και απότερο σκοπό?Μάλλον στα τσακίδια.Με τσατίζει πολύ αυτό το αέναο παιχνίδι με τα ψέματα,τα προσωπεία και τα γελοία χαμόγελα.Με τσατίζει ο εαυτός μου που δέχεται όλη αυτή την κατάσταση και που λαμβάνει μέρος σ'αυτή -άλλες φορές με επιτυχία κι άλλες με τρομερή αποτυχία.Μου έχει τύχει να μιλάω στον άλλο με απόλυτη ειλικρίνεια και να χαίρεται κι αυτός/η ο/η μαλάκας/ω που είμαστε τόσο γαμάτοι φίλοι και να μου ανοίγει κι αυτός την καρδιά του και τελικά να καταλήγει να μου λέει ψέματα.τα οποία ψέματα μαθαίνω κατόπιν εορτής.Σαν αρχιμαλάκας που είμαι κι εγώ με τη σειρά μου,γαμιέται ο κόσμος μου.Ναι,αυτός ο γαμάτος κόσμος με τους μ@λάκες και τις μ@λακισμένες.

Επειδή όμως πάντα,όλα ξεκινάνε απ'το μηδέν,αυτό έχω σκοπό να κάνω.Θα τα μηδενίζω όλα,ρίσετ.Θα επαναλαμβάνω εκείνο το σκηνικό.Εκείνο που τους "ακούω" στο μιουτ,που απλά ανοιγοκλείνουν το κωλόστομά τους κι ας θέλω, βαθειά μέσα μου, να τους χτυπήσω.Θα τους μιλάω βέβαια με ειλικρίνεια,χωρίς ψέματα όσο μπορώ,χωρίς υπεκφυγές.Απλώς τα μαργαριτάρια μου (εκείνα που ο καθένας μας έχει μέσα του-άλλος πολλά, άλλος λίγα) δε θα τα πετάω στους χοίρους.φτάνει.θα πηγαίνουν εκεί που πρέπει κι όταν πρέπει.Δεν είμαι ο σούπερ καλός ή ο σούπερ άγιος.Είναι που βαρέθηκα όλη αυτή την αθλιότητα.

Πόσο μου αρέσει να βλέπω έναν άνθρωπο και να χαίρομαι μαζί του και να είναι αμοιβαίο.να κοντεύουν τα χείλια μας να σκάσουν απ'τα χαμόγελα.Ξέρεις, να νιώθεις τι λέει ο άλλος,να αισθάνεσαι μέσα σου ενδιαφέρον κι αγάπη.Να γυρνάς στο σπίτι σου και να λες "ρε π**στη μου,ήταν ωραία".ήταν ωραία,χωρίς να κάνεις τίποτα σπουδαίο.Απλά να κάθεσαι,να μιλάς και να κλ@νεις (που λέει ο λόγος).Σημασία έχει να νιώθεις τον άλλον κι εκείνος εσένα.Χωρίς μεγάλα και πομπώδη λόγια.Εντελώς απλά και μεστά.Μακάρι να έρθει εκείνη η μέρα που θα σταματήσουν τα ψέματα κι η υποκρισία κι όλα θα'ναι ξεκάθαρα σε όλους μας.

Μέχρι τότε....ας φαγωθούμε.

[-1]

υ.γ.1 ήταν ο σπύρος και το burst του και μόλις τελειώσε.

υ.γ.2 δίκιο μεγάλο έχει.

υ.γ.3 κάποτε το'χα κι εγώ στο μιουτ το σκηνικό.

υ.γ.4 μου τέλειωσαν οι μπαταρίες όμως.

υ.γ.5 πως η γεωργία έδινε πενηντάρικα.

υ.γ.6 ο σπύρος έδωσε μπαταρίες.άπειρες.

υ.γ.7 το παρτ_2 θα'ναι πιο λάιτ.

υ.γ.8 πάω να φαγωθώ.

υ.γ.9 iΓεια.

σάουντσεκ

ουάν-του.ουάν-του
πέντε και δέκα η ώρα.πριν λίγο ξύπνησα.όχι,δε κοιμήθηκα νωρίς.ξύπνησα με την έννοια του hatzi.αυτή που κάποιοι ακόμη δεν καταλαβαίνουν.δικαιολογούνται.εγώ άργησα αρκετά.δηλαδή πολύ άργησα αλλά το μάτι γαρίδα πλέον.γιατί?
γιατί κοιτούσα φωτογραφίες.γιατί όταν κάνεις ταξίδια down memory lane θυμάσαι πράγματα που τα'χες θάψει βαθειά στο μυαλό σου.γιατί αν μου δείξεις τους φίλους σου,θα σου πω ποιος είσαι.γιατί αν επαναλαμβάνεις για χ! φορές το κυρ ελέησον,ο παπάς (δικαιολογημένως) θα σε βαρεθεί.γιατί με κοιτάω και δεν είμαι αυτό που θέλω να είμαι.γιατί η αυτοεκτίμηση κι ο αυτοσεβασμός παίρνουν την κάτω βόλτα.γιατί αυτή τη φορά,θα ρίξω δίχτυ προστατευτικό να μη πέσουν και σπάσουν.
σαν το διαστημόπλοιο του asteroids αισθάνομαι τώρα.βλέπω πέτρες μεγάλες να 'ρχονται προς το μέρος μου κι εγώ είτε στροβιλίζομαι να τις αποφύγω είτε τις πυροβολώ για να τις σπάσω και τελικά να τις εξαφανίσω.είναι πολλές όμως και δε ξέρω αν στην τσέπη έχω άλλο πενηντάρικο για να συνεχίσω να σπάω.ευτυχώς στο δίπλα είναι η γεωργία και θα μου δώσει αυτή κανένα.βασικά δεν καταλαβαίνει οτι μου τα δίνει.τα'χει ακουμπήσει πάνω στα κουμπιά,δίπλα στα lucky strike της κι εγώ παίρνω που&που από κανένα.γιατί αν μου σκάσει game over,ο μόνος τρόπος να ξαναπαίξω είναι να το βγάλω απ'τη μπρίζα και ξανά απ'την αρχή.και δε νομίζω ότι έχω το κουράγιο να το κάνω.όσο για τη γεωργία;θα της τα επιστρέψω κάποια στιγμή.της τα χρωστάω.

υ.γ. ετοιμαστείτε για μπεν χουρ post απ'το homeboy.

εγώ