όλοι κρύβουν μέσα τους μία.
Recent Posts
Tuesday, April 28
Tuesday, April 14
dead
The truth can't hurt you it's just like the dark
But in time you see things clear and stark
Go on and hurt me then we'll let it drop
I'm afraid I won't know where to stop
I'm not ashamed to say I cried for you
I want to know the things you did that we do too
I want to hear he pleases you more than I do
I might as well be useless for all it means to you
Did you call his name out as he held you down
Oh no my darling not with that clown
I want you
Every night when I go off to bed and when I wake up
I want you
I'm going to say it once again 'til I instill it
I know I'm going to feel this way until you kill it.
But in time you see things clear and stark
Go on and hurt me then we'll let it drop
I'm afraid I won't know where to stop
I'm not ashamed to say I cried for you
I want to know the things you did that we do too
I want to hear he pleases you more than I do
I might as well be useless for all it means to you
Did you call his name out as he held you down
Oh no my darling not with that clown
I want you
Every night when I go off to bed and when I wake up
I want you
I'm going to say it once again 'til I instill it
I know I'm going to feel this way until you kill it.
Saturday, April 11
jp
τελικά κάποια πράγματα στη ζωή υπερβαίνουν την υποκειμενικότητα και το γούστο του καθενός.ένα απ'αυτά είναι οι mono.μελωδίες.κιθάρες.τύμπανα.ξυλόφωνα. αρμόνιο.ένας κιθαρίστας σε έκσταση.μία μπασογυναίκα να χορεύει όπως η τύπισσα στο party με τον peter sellers.ένας ντράμερ να βγάζει φωτογραφίες το κοινό (κλασσικός γιάπωνας).και μία ανατριχίλα να σε διαπερνά για ενενηντακάτι λεπτά.
εξωφρενικά όμορφο λάιβ.πάντα τέτοια.
κλείστε τα μάτια και ακούστε (για την ακρίβεια πατήστε πρώτα play,γιατί αν κλείσετε τα μάτια κατ'ευθείαν πως θα πατήσετε το κουμπάκι;)
magnifique huh?
Tuesday, April 7
βήτα μέρος
κφ.πέντε.
ξαναπιάνω τη μηχανή το καλοκαίρι του εφτά στην άνδρο.συνεχίζω με τον ίδιο σπαστικό ρυθμό να κουρελιάζω τα νεύρα της ξαδέρφης.με τα τότε δεδομένα είχα βγάλει μερικές ωραίες φωτογραφίες.με τα τώρα δεδόμενα είχα βγάλει μερικές ωραίες φωτογραφίες.θέμα των φωτογραφιών τότε ήταν εγκατάλειψη σε κτίρια,η θάλασσα.φοβόμουν να ασχοληθώ με τη φωτογράφιση ανθρώπων.δλδ ντρεπόμουν μη μου την πούνε.
κφ.έξι.
πάω στο παρίσι να δω την αδερφή μου και τον kanYe.τα πρωινά,η αδερφή δουλεύει,οπότε βγαίνω βόλτες μόνος μου.δλδ όχι τελείως μόνος.έχω στα αυτιά μου το zach και ακούω στο repeat το flying club cup.χανόμουν μόνος μου σε δρόμους παριζιάνικους,το άλμπουμ είχε μια γαλλική εσάνς,είχε βρωμόκρυο,είχαν απεργία τα μέσα μεταφοράς.τι άλλο μπορούσα να ζητήσω.εκεί δε μ'ένοιαζε αν θα μου την έλεγε κανείς.δλδ δε θα καταλάβαινα κιόλας.κάθομαι σε σκαλιά,σε παγκάκια και κοιτάω τον κόσμο.σίγουρα με περνάνε για απροσάρμοστο.βλέπω το άγχος,βλέπω μια ομορφιά που βγάζει η μοναξιά.έναν κύριο να περνά μέσα απ'το père lachaise (νεκροταφείο) για να κόψει δρόμο.μια κυρία να ανάβει ένα τσιγάρο έχοντας στην πλάτη της,ένα κτίριο εκατονδέκα μέτρων.ένα ηλικιωμένο ζευγάρι να βλέπει το Παρίσι απ'την ταράτσα των lafayette.μια δασκάλα να προσπαθεί να μαζέψει καμιά τριανταριά πεντάχρονα για την αναμνηστική φωτογραφία με φόντο τον πύργο.κουστουμάτους με τα μπριφκέισις να περιμένουν το ένα συρμό/σαράντα λεπτά που θα περάσει από το σταθμό του saint lazare.όλες τις παραπάνω μικρές στιγμές βλέπω.μικρές που στα μάτια μου και στον εγκέφαλό μου κάνουν πάρτυ παρέα με τα πυροτεχνήματα του τζανό.
κφ.επτά.
είναι δεκαπέντε φεβρουαρίου του οχτώ.έχω βγει έξω.βόλτα.γυρίζω στο σπίτι και κοιτώ να δω αν ήρθε κανα μέιλ (συνήθως ο σπύρακλας στέλνει κάτι στο space).υπάρχει ένα mail που μιλάει για congratulation και είναι υπογεγραμμένο από τον scott gray (founder of the world photography awards).δε με θυμάμαι να 'χω νιώσει ποτέ μου πιο τέλεια.λίγο ήθελε να κατουρηθώ.νααααάις.
κφ.οκτώ.
κυριακή του πάσχα.στον αμπελώνα ξανά.η περσινή διλογία έπρεπε να κλείσει.κι όχι με happy ending.η κούκλα περίμενε.η κούκλα στεναχωρήθηκε.τι έμενε να γίνει?αποσύνθεση.μόνο έτσι θα σηκωνόταν.όπως είπε και ο jay: people lined up to see the titanic sinking.instead we rose from the ash like a phoenix.το δέκα, μας τέλειωσε.αυτό ήταν.
Wednesday, April 1
καμπούμ!!
εδώ κι δυόμιση μήνες γράφω καθημερινά τα δικά μου.αλλά κουράζομαι εγώ.κουράζω κι εσάς.οπότε θα γράφω όταν μου'ρθει-ότι μου 'ρθει. (αυτό είναι αλήθεια).
αν τώρα sony και καλά θέλετε κι ένα ψέμα λόγω της μέρας έχω να σας πω ότι ο λευτέρης πανταζής παντρεύτηκε χθες τη ζωζώ σαπουντζάκη.κουμπάρος του χαρούμενου ζευγαριού ήταν η τιτίκα στασινοπούλου κι ο σταμάτης γαρδέλης.στη δεξίωση που έλαβε χώρα στα starbucks μητροπόλεως παρευρέθει πλήθος κόσμου καθώς επίσης τα παιδιά και τα εγγόνια του ζεύγους.το ζευγάρι χόρεψε υπο τους ήχους της μουσικής του βαγγέλη παπαθανασίου.
καλό μοίρα boys+girls.
να βγάλετε το μάρτη.